Afscheid plotsklaps onverwachts

Beste blogspotters

Wanneer jullie deze blog lezen zijn Ruth en ik al terug geland in ons Belgiëlandje om afscheid te kunnen nemen van Bram. Afgelopen zaterdag werd deze geliefde (vriend) zonder verwittiging van ons weggeplukt.

Vanaf afgelopen zaterdag zitten we daardoor in afscheidsroes.

Dag Thimbey en de leerlingen die vele vorderingen maakten tijdens onze aanwezigheid in Zuid-Afrika.

Dag Stefano die ons zaterdag en zondag vanuit zijn stille, maar daadkrachtige aanwezigheid bijstond.

Dag Annemarie die ons de kans gaf een wereldland te ontdekken vol ontwikkelingsnoden en wegen om aan deze noden tegemoet te komen.

Dag Ilona en Hilke die samen met ons deze reis meebeleefden van gieren, brullen en lachen tot frustraties en tranen van verdriet. Belgium = topteam!

Dag blogspotters die door het lezen van onze avonturen meer aanwezig waren in Zuid-Afrika dan jullie durven vermoeden.

Dag anderen die ons project op een of andere manier ondersteunden (mentaal, financieel, vanop afstand,...).

Aan al deze mensen een warme dankjewel! Jullie veranderden mee de toekomst van vele Zuid-Afrikaanse kinderen.

Voor ons breekt nu het zwaarste afscheid aan. Dag Bram, we maken van jouw afscheid iets moois en positiefs zoals je persoonlijkheid! ps.: van jou afscheid nemen bestaat niet. We dragen je mee in ons hart ons leven lang.

Ruth en Sarah