Afrikaanse efficiëntie

Hoipiepeloi, België!

Werden we gisteren nog wakker op de tonen van Bruno Mars, dan was het vandaag de beurt aan Ed Sheeran. 
Gevolg? De hele dag Legohouse in onze hoofden (afgewisseld met de plaatselijke hit 'Naweek Lyfie'). Probeer met die combinatie in je hoofd je stembanden maar eens te sparen... Wat een mens al niet moet over hebben om zijn eer hoog te houden; koor uit Mol, we zijn klaar voor jullie! 

Na het ontbijt trokken we naar dagelijkse gewoonte richting Masoyi. Onderweg dienden we wel een tussenstop te maken, ons bakkie was namelijk (alweer, zucht) kapot. 
Twee garages en anderhalf uur later kwamen we tot de vaststelling dat de auto vandaag niet gemaakt kon worden. Hoera. Wat een tijdverspilling. 
Om 9u30 kwamen we dan uiteindelijk toch aan op het schooltje. Anderhalf uur later dan normaal. Hilke moest meteen terugrijden naar de lodge, omdat het bakkie vandaag zijn diensten ter beschikking van Moyeni moest stellen.
Een uur naar Moyeni, daar enkele uren werken, dan een uur terug naar Masoyi. Ilona, Sarah en ik zouden dus voor een lange tijd in Masoyi zitten. En dat terwijl er buiten, fruitsla maken en twee klusjes (van elk vijf minuten werk), niets te doen was. Op vrijdag verlaten de kindjes altijd vroeger dan op weekdagen het schooltje en de juf doet het geweldig goed, dus ook op pedagogisch vlak was het voor ons een zeer magere dag.
Vrijwilligerswerk, een woord dat bestaat uit 'vrijwillig' en 'werk'. Van dat laatste kon vandaag niet veel in huis komen. 
Vrijwilligersverveling dankzij de Afrikaanse efficiëntie. Er zijn grenzen aan mijn aanpassingsvermogen. U voelt het al, de frustraties pruttelden hevig in onze binnenste. 

De klusjes werden gedaan, de kindjes werden verwend met fruit, de juf werd bestoeft... Zo gleed de dag voorbij.
Om half drie pikte Hilke ons op. Nog 'even' eten brengen naar Kabokweni en dan snel naar huis. Drie uur en half duurde de rit. Een persoonlijk laadbakrecord van Ilona en mezelf. 
Behendig reed Hilke ons bakkie de berg op, geflankeerd door co-piloot Sarah. Nog even het gevecht aangegaan met een lastige poort en dan hop! Verbinding met de wereld.
Skypen met de liefjes, boek lezen, lachen, gieren, brullen, hapje eten.

Nu vliegen we bijna in onze koninklijke bedstede. Morgen en overmorgen gaan we op audiëntie bij de Queen-mom van Swaziland. 
Wat moeten we aandoen?! #firstworldproblems

We wensen jullie allen een goede nacht. 

Sarah en Ruth